Bij de oma van Marieke staat 'n foto op 't dressoir
waar die oma een herinnering aan heeft ;
't is een streng uitziende dame en ik vind het ineens raar,
dat die dame net als wij écht heeft geleefd !
Verleden
tijd, voorgoed voorbij,
dat ze bestaan
heeft, even echt als wij !
Verleden
tijd, voorgoed voorbij,
dat ze
bestaan heeft, even echt als wij !
En de hond van Eric-Jan, die was toch ook in ene dood ?
Door die rot-auto en zo'n verlies doet zeer,
één bonk leven en zo vrolijk en ineens was het een ding
net nog leefde hij en toen ineens niet meer.
En zo gaat het nou met alles, het gaat allemaal voorbij,
't één wat langzamer, het andere juist vlug,
maar één ding dat weet je zeker : wat gebeurd is, is
gebeurd,
wat voorbij is dat komt nooit écht meer terug.
|