Els Horsten, Kris Voeten, Koen Thoné en Paul Dufraing vonden elkaar en elkaars stemmen via de jeugdbeweging. In de zomervakantie 1980 nadat Els en Kris van het VKSJ-kamp thuis kwamen, werd er voor de eerste keer met vier samen gezongen. ‘Samen zingen’ vonden ze superleuk en hun stemmen pasten wonderwel bij elkaar. Overal waar er gelegenheid was om te zingen, waren zij van de partij. Uiteindelijk kwamen ze tot de naam Cantabile, wat een muziekterm is voor ‘muziek op een zangerige wijze vertolken’.
Naar aanleiding van de eerste LP van Elly en Rikkert met kinderen, ontstond het idee om zelf ook met kinderen te gaan zingen. Op de eerste repetitie op zondag 31 januari 1982 in het KAJ lokaal in de Gezellestraat waren 13 kinderen aanwezig. De taken werden verdeeld: Els en Koen zouden voorzingen, Kris werd dirigente en Paul begeleidde op de gitaar. Dat was de start van een mooie muziekvereniging.
Eén van de dingen die Cantabile toch wel uitzonderlijk maakt, is dat er geen lidgeld moet betaald worden. Gezellig samen zingen mag toch geen geld kosten. In de beginperiode kregen wij als jonge vereniging nogal wat steun van de volwassenen rondom ons. De allereerste repetities gingen door in het KAJ-lokaal dat toen eigendom was van Jef Wuyts. Wij mochten er gratis repeteren. Omwille van verwarmingskosten in de winter trokken wij naar de gemeenteschool. Daar konden wij iedere zondagvoormiddag een klaslokaal gebruiken dankzij de hulp van toenmalig directeur, Toon Horsten. Later verhuisden we naar de vernieuwde turnzaal van de gemeenteschool. Daar werd een vergoeding van 50 frank per keer gevraagd. Jan Laen en Paul Van Dijck van het St. Cecilia koor kwamen ons ter hulp , want wij hadden geen inkomsten en dus ook geen geld. Door het oprichten van een fanclub konden wij onze huur betalen, onze kopies laten maken en onze leden gratis zangplezier blijven aanbieden. Door af en toe een concertje in te richten bleef er voldoende in kas om af en toe te trakteren.
Ondertussen zorgde Ludo Verheyen ervoor dat al onze leden verzekerd waren. Hij zorgde hiermee ineens ook voor een serieuze sponsoring.
Iedere zondagmorgen werd er gerepeteerd vanaf 9 uur. Om kwart voor 11 werd er gestopt om samen naar de kinderviering te trekken. Bij de eerste verjaardag van het kinderkoor titelde DNS al ‘wanneer Cantabile zingt, zingt heel Merksplas’. En meteen had de vereniging ook een doel: mensen, klein én groot, laten zingen! Door het enthousiasme van de zangers en begeleiders brachten ze echt een boodschap.
Op 26 april 1987 werd in de gezinsviering t.g.v. het vijf-jarig bestaan voor de eerste keer een mis opgeluisterd onder begeleiding van het kinderorkest ‘De Gompies’. Tijdens dat weekend was er ook een optreden van Elly en Rikkert in zaal de Kunstvrienden en een zangfestijn op zondagnamiddag.
In november van 1987 gingen de kinderen voor een eerste keer op zang-spel-driedaagse. Sindsdien ook is Cantabile een muzikale jeugdbeweging met veel verschillende activiteiten. Een greep hieruit: jaarlijkse aperitiefconcerten, open zangavonden, daguitstapje naar de Lilse Bergen en tweejaarlijks op zang-en speldriedaagse.
Op 17 november 1990 werd Cantabile geselecteerd voor het ‘kinderen voor kinderenfestival’ en werden de zangers echte TV-sterren. Ook het activiteitenpakket werd uitgebreid met shows in heel het Vlaamse land en het driekoningenzingen.
Het kerkkoor St. Cecilia organiseerde zangavonden in de kerstperiode. Een ideale gelegenheid voor Cantabile om bestaande kerstliederen op te halen en nieuwe kerstliederen te leren kennen.
De ondertussen wijd en zijd bekende ‘open zangavonden’ van Merksplas zijn eigenlijk een initiatief van ons kerkkoor St. Cecilia. Paul Van Dijck en Wouter Rens waren de bezielers in het prille begin. Ons kinderkoor nam een eerste keer deel in 1985. Sindsdien zorgen we jaarlijks mee voor een moment van licht in de donkere adventsperiode.
Die eerste deelname was ineens erg indrukwekkend. Het koperensemble bracht een instrumentaal intermezzo. Nog belangrijker was ons eerste uniform. Pastoor De Smedt sponsorde (toen nog anoniem) de jutten stof voor onze herderspakjes. Handige mama’s zorgden ervoor dat alle kinderen een op maat gemaakte jutten uniform kregen. Het gaf ons koor een extra cachet. Wij hebben die uniformen nog jaren gedragen tijdens onze optredens. Het belangrijkst was en is nog altijd het ‘samen zingen’ en de betrokkenheid van het publiek.
Onze openzangavonden werden regelmatig uitgebreid met gastoptredens. Zo noteerden we de deelname van de muziekschool ‘De noorderkempen’, de jeugdige muziekbende ‘NV Akoestisch’, het koperensemble, ons jongerenkoor, het klarinettenensemble. Inderdaad , na meer dan 20 jaar kunnen we echt wel zeggen dat de open zangavonden van Merksplas van onze twee koren zijn. Misschien een gelegenheid om onze grote broer ‘het St. Cecilia-koor’ te bedanken voor de jarenlange fijne en intense samenwerking. We hopen dat we nog vele jaren , vele zangavonden met vele zangers en vele meezingers samen met ons ‘moederkoor’ mogen organiseren.
Na 9 jaar kwam onze deelname aan het TV-programma : ‘kinderen voor kinderen’. Leuk om hieraan te mogen deelnemen maar … de toenmalige BRT en VARA vroegen wel om kledij en decor mee te financieren. Er mochten slechts 30 kinderen meedoen met het tv-programma. De andere 40 zangers wilden we hetzelfde aanbieden als degenen die meededen op TV. Dus was er extra geld nodig. Tal van activiteiten werden georganiseerd.
Den Ivo (Ivo Hendrickx) had het geweldige idee om ‘driekoningen’ te gaan zingen.
Tijdens een namiddag in de kerstvakantie van 1990 werd er geknutseld om er zo mooi mogelijk uit te zien. Ivo zorgde zelfs voor een echte kameel waarmee we door het dorp konden wandelen. Die eerste keer bracht het zingen rond de 60.000 frank op. Mede dankzij deze financiële meevaller konden we al onze kinderen laten genieten van het ‘kinderen voor kinderen festival’ en de bijhorende activiteiten. In de organisatie van het driekoningen zingen kroop heel wat energie. ’t Zou zonde zijn om die na één jaar verloren te laten gaan. Daarom gingen we het jaar nadien weer op pad op de eerste zaterdag van het nieuwe jaar. Ieder jaar werd de organisatie bijgewerkt waardoor we ook telkens iets meer ophaalden met het driekoningen zingen.
Begin 1992 werd het 10-jarig bestaan gevierd met een eucharistieviering, receptie, gezellig samen zijn en een concertnamiddag met de Merksplasse koren en muziekmaatschappijen.
Door het zingen met de Gompies werd ook binnen het koor gezocht naar zangers die een instrument bespeelden. Voortaan zou de begeleiding niet enkel bestaan uit een gitaar maar ook dwarsfluiten, saxen en klarinetten deden hun intrede.
Onder impuls van Ivo Hendrickx bereikten de activiteiten en de sfeer in het koor een hoogtepunt met optredens met verscheidene BV’s zoals Jean Bosco Safari, Willy Somers, Johan Verstreken, Bart Peeters, Jacques Vermeiren, … En dan was er natuurlijk het 15-jarig bestaan. Dit werd gevierd in de Warande in Turnhout met een Duits gastkoor. ’s Anderendaags organiseerden we de voorloper van ‘de dag van het park’ (later ‘Merksplas Feest’) in het Carons Hofke. We haalden toen ook de voorpagina’s van de kranten en het hoofditem op het VRT journaal. Een Frans gastkoor zegde hun medewerking af omwille van de toen pas ontdekte gruwelverhalen rond Marc Dutroux. Het 15 jarig bestaan had dus nog mooier kunnen zijn.
De uitbreiding met een heuse muzikale begeleidingsgroep bracht het niveau van onze optredens in de kindervieringen naar een absoluut hoogtepunt. Getuige daarvan de TV-mis op 1 juli 2001 met Jef Van Den Ouweland als voorganger.
Meer en meer activiteiten werden georganiseerd om de Merksplasse bevolking te laten genieten van muziek. De absolute kroon op het ‘Merksplas geniet van muziek’ is zeker de organisatie van ‘Duireca’ (de duizendste repetitie van Cantabile) 475 Merksplasse muziekliefhebbers brachten een schitterend spektakel in de tot schouwburg omgetoverde kapel van de Kolonie. Dit alles ter ere van het 20-jarig bestaan van Cantabile. We schrijven 2002.
In 2004 werd weer een nieuwe richting ingeslagen. Cantabile verzorgde een kindermusical ‘Het droomschip’. Onder regie van één van de leden, LiesBet Hufkens, traden zij op in een uitverkochte Raboenizaal in het Spijker te Hoogstraten.
Cantabile bleef zoeken naar nieuwe initiatieven.
Een eerste Juke-box avond werd geörganiseerd in 2005. Dit was een vervolg op de vroegere thema-avonden voor ouders en fans. (Franse avond, Zwitserse avond, Italiaanse avond, … telkens met aangepaste maaltijden en passende meezingers) In 2006 was er een eerste ontbijtrepetitie. Beide initiatieven kregen een vervolg tijdens dit feestjaar.
Ondertussen blijven de kinderen ongeveer maandelijks een kinderviering opluisteren in de kerk. Door de samenwerking van Elly en Rikkert met een organisatie in Afrika waaruit een passende CD voortvloeide, verruimde ook het repertoire van het kinderkoor. Dit resulteerde vorig jaar in een enthousiaste eucharistieviering met Afrikaanse liederen. De voorbije zomer werd voor het feestjaar een Gospelmis geprogrammeerd.
Gedurende de voorbije 25 jaar heeft Cantabile steeds kunnen rekenen op een wisselende ploeg van enthousiaste begeleiders. Zonder hen was Cantabile nooit uitgegroeid tot wat het nu is. Een degelijke, muzikale jeugdvereniging waar het goed is om in te vertoeven! Ook die begeleiding verdient vandaag een grote pluim.
En dan … de afsluiter van ons feestjaar: Onze grote geschiedenisshow! Het doet goed om af en toe eens achterom te kijken en te genieten van de mooie momenten die we samen beleefden met ons kinderkoor.
Maar we kijken ook nog naar de toekomst. Er zijn nog een heleboel onafgewerkte ideeën, en ééntje ervan is een mogelijke opname van een CD … We blijven dromen. En ieder die ooit in aanraking komt of is geweest met Cantabile is op zijn of haar manier ‘een kleine ster’!
Dat de hype ……………
Voor het optreden in de marc/kt werd het volgende promotiefilmpje gemaakt: