Onlangs op een dreinerige middag
van een saaie doordeweekse dag,
riep ineens een dame van verbazing :
"Niet te geloven, kijk eens daar gaat Bach."
Diri diri don don din don deine
diri diri don don din don don 2X
Ja, Johan Sebastiaan de Grote,
liep daar zachtjes zingend in het rond.
En je snapt we dat hij bij dat wijsje
vrijwel direct een tweede wijsje vond.
Jij, sprak Bach zich wendend tot Juanito,
jij zingt straks de derde stem en goed.
Iemand met een mond en zoveel haren,
moet een artiest zijn, weet dus wat je doet.
Toen sprak Bach nog één keer beste mensen
nu voor 't laatst en dubbel opgelet,
zuiver zingen, denken aan de uitspraak,
ik speel de vierde stem op de trompet.